geçip giderken

Kaç ömür geçti böyle sessizce
kaç soluk, fırtınalı gün ışığı
sayısız öykü saklayan bir yaşam
eskimeye yüz tutmuş kaç güzel sevgi
iz bırakmadan uçup gider elinden

bunu yazmalısın der yüreğim
rüzgârın sesine, bir kayanın yüzüne
dinlenirken bir uçurumun ucunda
bir kum tanesi, bir semender gibi
yalnızca izi kalır değişen bir yoldan geriye
dinlen yüreğim dinlen, koyu gölgesinde
yorgun bir katran ağacının

bunu yazmalıyım geçip giderken
Gülnar Söğüt Yaylası, bir yörük evi
yüzüme vurur aklımdan geçenleri
parlak, bol yıldızlı geceden kalan izleri
üşüyüp sarındım sevgimi yeniden

Ali F. Bilir