UZAY BAHÇESİ

Biliyor musun?
Sana dokunmak için maskelerimi saklıyordum
Bir pencere açılıyor hemen üstümüzde
Uzay bahçesi!
Sen kendi yıldızını izliyorsun
Ve boşlukta süzülen mermerden heykelimi
Ve onun göğsünde açılan kara deliği
Ve tanrıyı gördüğünü iddia eden bir adamın delirişini
Ben beynime ektiğin çiçekleri suluyorum
Gezegenimizi süpürüyorum
Güneşimizi cilalıyorum
Biliyor musun?
Daha bir güzel olacak şimdi
Sana yalan söylemekten vazgeçtim
Ellerini tuttum
Odana açılan kapıdan yavaşça süzüldüm
Uyuyordun
Saçlarına küçük kâğıtlar bağladım
İçlerine kaderimizi yazmayı ihmal etmedim

Ama şüpheye düşmeni istemem
Seni sevdiğimi biliyorum
Beni anladığını biliyorum
Daha bir güzel olacak
Uzay bahçemiz
Gezegenimiz
Biliyor musun?
Bunun için uğraşacağım
Bunun için kalbine doğru eğilen gökkuşağının
Ve beni ıslak çimenlerin dinginliğine çağıran kokunun
Ve her öpücüğümde gözlerimi bir bebek gibi yaşartan beyaz teninin
Ve konuşurken kovalarla kulaklarıma taşıdığın ıslak kelimelerinin
Ve yürürken etrafından peri tozlarının dağılışının
Ve bahçemizin
İnatla yetiştirmeye çalıştığımız mum çiçeklerinin
Değerini bileceğim

Ama onlara dikkat et
Benim bir serseri olduğumu söyleyecekler
Bu sevdanın yürümeyeceğini
Gezegenimizin yok olacağını
Güneşimizin söneceğini
Ve daha birçok şeyi…
Bir pencere açılıyor hemen üstümüzde
Uzay bahçesi!
Sen kendi ışığını takip ediyorsun
Ben ışığının boşlukta bıraktığı simli izini
Daha bir güzel olacak bundan eminim
Ve okşayacak saçlarımızı uzay esintisi