BENİM ŞİİRİM

Oturup düşünsün benim şiirim,
Ne ağlasın, ne de bağırıversin.
Gurbet, hasret, hikmet pınarlarından
Geçip son visâle sevgiyle ersin.

İnsanın çok yönlü duygularında,
Buluversin o da bir küçük liman.
Geleceği, dünün göğüslerinden,
Şiirimle emip büyüsün zaman!

Soylu bir geçmişin mirasçısıyım,
Divanlar keşfimde anahtar benim.
Fikirle hissimi kucaklar dünyam,
Hilkâtin sırrına açık yüreğim...

‘İçgüdü, dış tesir ve çılgın hayâl’,
Kalemime şükür belâ olmadı,
İlâhi idrâkin saltanatına,
Bunlarla şiirim yol da bulmadı.

Mayamda deryâdil bir heyecan var,
Öncelikle beni bana koşturur.
Kendimi buluşun yorgun zevkine,
Sonsuz bir koşunun kahrını vurur...

Aşkında kendimi bulma gayreti,
Bir sentezin mermerine renk olur.
Gönlümdeki sırrı keşfeden Tevhid,
Telkin çizgisinde kendini bulur!..