Akasyalar

Senin akasyaların var ya
Yemyeşil bir ağ gibi pencerene atılan
Ben hangi şehre insem akşam
Önüme mavi rakılar uzatıyor
Senin akasyaların var ya
Esiyor derin yalnızlığından

Ve bir yağmur kokusu ellerini tutsam
Ankara'nın bittiği yerde hep İstanbul başlıyor
Ne zaman yüzüne baksam dişlerimde bir kamaşma
Kimbilir hangi tanrının çocukluğundan
Senin akasyaların var ya
Upuzun bir ölümsüzlüğe taşıyor

o ölümsüzlük ki aşka benziyor...

Ahmet Erhan
Şiirli Çıkın Dergisi Mayıs 2002 sayısı