İÇİNİ İÇİME DÖKEN DİL

                    - Ayşe için -

Kendini seyrediyor iç denizindeki ışıkla
Sevişe sevişe biten yaz, hazan ve yağmurlu günler
Çocukluk resimlerimizden akıp gidiyor
Kalbi birbirinden seken
Çılgın atların ve kırbaçların ucunda.

Seni ne çok seviyorum içini içime döken dil,
Benzeşen yüzlerin toplamı bir akşam
Deniz çoktan çekildi. Patikalarımızın bittiği yerde
Varsa yoksa kedi kokan tren dÜdükleri
Ellerin de görmüyor şimdi
Gözlerin öpüşmeyi unuttuğu için.

Alaturka bir ağız seçip gergin yüzüne
Aşkı tanımlıyor ayrılıklarından
Coşkusu maske, teni tuz, beyni işkence
Ne çok yalan yalan... yılan
Oysa bir ırmağı içiyorum gövdesinden gizli sözcÜklerle.
Kalbim son kez sınandı iç denizdeki ışıkla
Bu şehirde bir tek senin için kalabilirim.
 

Şiir Ülkesi / Sayı 10 / 2003