KİRPİKLE KOYNUNA

zar attım, fal açtım, rüyaya yattım
bu paydos vaktinde
şans talih kader kısmette
teneffüs saatinde
beslenme çantasında

leblebi tozunda
niyetimden kayan yıldızda
nefesimdeki canda
uykuma doymayan kuşluğumda

uyandım

dünya beni kaybetsin
de, hayat kazansm
aşk beni kahretsin de
bir sevap kazansın, diye
kurşun döktüm

hasetten kaçarken tutulduğum kumkuma
vehimden çıkarken yakalanclığım vesvese
biri kaybolunca öteki kaybeden:
birinin ayağı kayınca diğeri düşen:
tutku ve şüphe!

depresyonum
sana armağan olsun doktorum
kanımdaki alkol
Kirpik ucumda esrar
kalbimde anjiyo ve beynimde MR'dan
medet uman marazım
varsa peşimden gelecek promil
borcum olsun paranoyam

zaten bir farkım mı kalmış tenhamdan

gazetelerin taşra baskısında Kayıp
mahkeme ilamlarında gaip
otobüs duraklarında resim
bir yanağim öbürünü yırtmış
bütün telefon numaraları
cehennemine kayıtlı
bütün yollar inzivama çıkıyor
bütün izler zulama

belki bir tenezzülüm kalmış zıvanama
belki bir şefaat!
vaat et ey hayat!

ya ücrama sür beni
ya da boğ beni koynunda

kalmasın gözün arkada

ya kaydından düşür beni
ya da al beni Kirpikle koynuna

Adam Sanat, Eylül 2004