GECELEYİN GÜL YANAR

gözlerinin ucunda bulutlanan o boşluk
çözer düğümlerini yazın avuçlarında
 
bir an içinde büyür derinleşir de zaman
sözün izi sürülür tenha yolculuklarda
 
belki 'başka baharlar' belki de sorulardır
sürgünler uç verir kalem parmaklarında
 
'gül âteş',
             sahil ateş,
                               geceye
                                            nar dağılır
ve yıldızlar ateştir
                              dem çeker yamaçlarda
 
gül akar gülüşünde, yanar ışığı yüzünün
harede gözler büyür, ay büyürken sularda' 
 


(Hayal, Nisan-Mayıs-Haziran 2006)