TEN VAKTİ

                         Başka bir yurdum yok
                         Bedeninde yaşıyorum*

Temi ten, adı Ten Vakti bu şiirde durdum işte
ağzım suç içim ten saatleri
kadife bir geceyi gideceğim birazdan
birazdan bir şeffaf seansta buluşup kendimle
elhamra kadehini kıracağım gecenin
gecenin cam rüyaları boşalacak benden
cam bir rüya gibi yapışıp kalacağım teninde
tenin ki, âh kumral bir denizdir bana
terimin öptüğü lâlçocuk cenneti damla damla!
her damlası birer gece yorgunluğu hazzıdır ömrüme
– ki beyaz zambaklar balesidir gidilmiş tenime –
öpülmüş haz düşülmüş düş dönülmüş gece
inilmiş güzel gök boşluğu ıslak ıslak
kendine dökülmüş şehvanî bir uçurum ipince
âh, neler uçurum değildir ki ey ten!
ey ten! şimdi, haz şaşkınıyım ya bu saatte
– öyle ya da böyle hep bir şeyin şaşkınıyım zaten –
insan kendiyle seviştiğini bilmez de hani
sevişir ya gecenin leylak hüznü masumiyetiyle
sevişir de içinin kalp dudaklarında durur ya!
heyhat, bu şiir de duruldu, üşüdüm işte!

Ey ten!         Beni içine al artık**

  *) Yannis Ritsos
**) Birhan Keskin