OSMANLI

I. İzmir Yapayalnız

Hiçbir şey yaşanmamış, ömür sensizlikle bulanık
nerede başlıyor bu teslimiyet, ne kadar sürüyor ıraklık
oysa yenilgilerin kimliğidir tarih, oysa hiçbir şey
dudağını gördüm, dilini bilmem, onu yazamam.
Babamı, kardeşimi, çocukluğumu da öldürür
kjmi yerde hastalığımı taşır, kimi kez dil çürür
söylerlerken adını. Olsun dünya, et eti tatsın.

Şimdi buradan öte, kıyın, zayıflığın, yaşadığın
insan eksikliğine aşık. Beni tamamlayan parça sen
Akdenizli güneş, bir portakal çiçeği kadar kış
demirleştirip kalbi mi ha döktü ha dökecek.

Toprak denilen anlam: Bir yanılgısın işte
sana düşler gömülür ancak, sevgililer olamaz
gelip, alnıma namlu diye dayanan, bir an öfke
içimi yakar da külümü yine veririm sana
gidip, beni yasakları aşmaya zorlama
her şey helal, gelmedikçe bir tek sensin haram bana.

Şarapya, Ocak-Mart 2005