YA DOĞMASAYDIN

anne karnında oluşurmuş
ilk hatıralar
ilk mutluluk
ilk korku
ilk acılar yani
ilk ayrılık ilk yalnızlıklar
 
ve anne karnında tanışırmış
zamanla ilk defa insan
zaman diye bir şey yok aslındaonu biz yarattık biliyorum
ama ölüyor zamanla insan
zamanla unutuyor üstelik
 
özlemek diye bir şey var bir de
 
biliyorum her şeyi biliyorum
ne olmadığını da aşkın
ve şirde durduğu gibi durmadığını*
ve neden birbirileri için yaratılanlar
bir arada olamazlar
şu mavi ve yalnız gezegende
                                    biliyorum
 
iyi geliyor yağmur gibi
gözyaşları da cilde ah!
 
bu ayrılıktan sağ çıkarsam eğer
sağ çıkarsa şu postalların altından
yarına kadar da şu çocuklar
elimdeki şu elmayı bir de
kopartmadan hiç soyabilirsem
kalbinin ucuna kadar eğer
ve bir sabah uyandığımızda
özür dileyen bir devlet gibi halkından
seniseviyorumseniseviyorumseniseviyorum diye
bir not bulabilirsek yastığımızın altında eğer
aşkta beraat edebilirim
                            biliyorum
 
neyse
neyse bugün senin doğum günün
onu da biliyorum
ya doğmasaydın diyorum, ya doğmasaydın
yaşın kadar karanfillerle elimde
 
ve seni aşkla kutluyorum
aşk en güzel duadır çünkü
o dua ki bana seni gönderdi
 
ömründe bir yapraklık yerim olsun yeter
 
 
*Faize Özdemirciler
 
Yasakmeyve, sayı:27, 2007