BEN SENDE NEHRİ...

karın kapattığı yollara bakarken
sen gitmekten söz ediyordun
ben çemberin dönüp aynı yere gelmesinden
 
bak burası kaldığım yer; kış manzarası
           aşk dediğin kardan adam
           su içmez güneş yemez at çiğnemez
bak burası kaldığım yer; kalbi kar
            kaldırmayanlar giremez
 
ben sende neleri...
            fırtınaya tutulmuş yelkenli
            çarpar gibi kabuğuna dünyanın
            paramparça ruhumdan dökülenleri
 
ömrümce çalıştığım hayali
            ayağım eşikte kulağımda deniz sesi
            taş kırıcılar geldi duvar yapıcılar
            öğrendim kirli duvarlara kara kalem hayatlar çizmeyi
 
doğurdum doğruldum yoruldum
ben sende neleri...
 
unuttum!
 

Kocaeli Şehiriçi, sayı 49, 2007