Vasiyet Sokağı’dır Üsküdar!

 

I

Çıktığımda akşam olurdu saklandığım yerden
ç o c u k t u m
solardı yakamdaki b e y a z karanfil
ü z g ü n olurdum e v e dönerken .

II

E s k i bir ı s l ı k kadar eskiydi kalbim
ç o c u k t u m
‘ben Allah’ın gölgesiyim ’ dediğimde
oyun dışı bırakılmıştım yere düşerken .

III

Akşamın fotoğrafına korkuyla ilişirken yüzüm
ç o c u k t u m
ü ş ü y o r u m şimdi , çok yoruldum
tuhaf bir rüyayı hatırlamaya çalışırken .

IV

Uykudaydı her şey , bir türlü dokunamadığım
ç o c u k t u m
en güzel kızlar kiliseye yakın otururdu
gülsularıyla yıkardım saçlarını meleklerin.

V

Seni öptükçe mum kokulu bir mektuptu okuduğum
ç o c u k t u m
O ölüler mi kimbilir kaç oldular görünmeden
anladım uzaklardaki ayrılığı okuduğum mezar taşlarından