GİZLİ BAHÇE
I
Sis basınca ruhumuzu
göz gözü görmezdi.
Zamandan yaşlı o kadın
örülü saçları bahçenin patikası
salyangozların ağır dansını izlerdi
Sol yanı uçurumgövde
ruh şarkı söyledikçe bulur dengesini.
Canı neresinde saklar bahçe?
II
Ruh kuşu uçtukça
bir anlam ediniyor dünya.
Dengesini kaybetmiş düşerken
gitmek için henüz erken diyor.
Fırtınayı yarıp geçiyor
yorulmuş uçmaktan gövde.
Uzanıyor serinine öylece
bahçenin gizine eriyor.
Sonra gece geliyor.
Sorularını boğdukça
derin kuyu
çiçekler taçlandırıyor
sırra eren ruhu.
Bahçe canını nereye gizler
artık biliyor.
Susmalar tarihine yükseliyor
bahçenin kuşu.
İle / Mart-Nisan 2006