Bir Amiral İçin Ağıt

Ah ki! mahşerden
Bu küçük ada bağışlandı
Akordeon çalar kıyıda ama bir dilenci
Aşıktır amiralin küçük kızına
Bu ada iki imkansızı birleştirdi
Ne körlüğü ister ne aşkı

Bir divanenin gördüğü büyük işaret
İnkar edilmiş Roma takviminde
Bir ceset gibi yürüyor agorada
Henüz üçüncü kürtajını yaptırmış
Amiralin ortanca kızı

Bekledik barbarları korkarak bir tufan bekler gibi
Kuru ağaçların gölgesi bir nefeslik durak
Ah! neden ilahiler söylemez
Mızıka çalmaktan yorgun çocuklar
Ne görür rüyasında
Gündüz kalem kıran ağır ceza reisi
Bu kadar intihara katlanamayıp
Hatırlıyor amiral
Gözlerini bağlamadan kurşuna dizdiği askerleri
Ve şakağına dayıyor revolverini

Makyajı tazelenir genç kızların
Öldükten sonra da
Yürüyor darağacına
Amiralin üvey kızı

AKATALPA / Ekim 2006