şiir en koyu karanlıkta

               emrah altınok’a

istanbulu mürekkebe batırdım
sen damladın kağıdın üstüne
bir dize borcum olsun sana
bugün de okumayacaksan
hiç okuma!

hadi boz yeminini
ıraklı bir çocuk için
bomba yağan bir kentin
silueti için boz yeminini
belki de mavileşir dünya
papatyalar göğe çalar yüzünü
bu kadar çok ölmeyiz.

a y r ı k yazarsın kelimeleri
bağını çözersin harflerin
ölüm eskitemez yüzünü
çünkü; ateşe verdim
şairleri. su döktüm kalemine

kaybettik! şimdi çamura battık
gömdük renkleri kağıda
siyahı kardeşimiz bildik
hiç pembeleşmedik biz
kırmızı kazaklarımız da olmadı

kaybettik! tınılarını unuttuk hayatın
-gömdük şiiri- herkes gibi
hapsettik en koyu karanlıklara.