YOLCU

bildik baharların
kara sevda kokusu
esmerliği bu yüzden
güneş bilmez odalar

kanayan anaların yarası
gölgelerin oynaştığı sır
düşü mermi yenılgisi
ölüsü bol ülkemin

öper gibi bir çocuğun yüzünü
cam kırığı gülüşler taşır
ağına örümceğin
gecenin yolcuları ağrılı
varılmayan dönüşü kıyıların

yüreğim ayaklarım.