HEPSİ GÜZ

Dümdüz giderim ve bir yere varamam
nedense, varacağım yeri bile bilmem. Seni de, ey Hürmüz!

Var oluşundan usanırsa insan, çeker gider kardeşim
diyor, anladın mı beni? Nedir ki sonsuz?

Zamanın durması mı gerekiyor, dursun
çırılçıplak. Olduğu yerde. Bil ki, ölümsüz.

Bilinmeyenin sonuna gitsen yine var
sanal diyorlar, hiç olmayan bir yaşam. Yani, hepsi güz!

Hem de hiçbir yere konmayan bir kuş olarak
çünkü tek bir aşk yokmuş. Zaman da öyle. Şimdi ve gülsüz.

Öpüşün ve yaşayın dese de o şarkı
kimsenin duyacağı yok, gidelim. Haydi, dümdüz!

(Gösteri 282, Temmuz-Agustos 2006)