MİHRAPTAKİ KADIN

Kendimize bahaneydik baskısı çocuk cüzamlı tanrıça
Yavan kelimelerdik bedene kapatılmış yaygı
Sırlı ayna efsunlu künye
İnceliğim kehanetim dokunma urlarıma
Çömlek karıldı zar yırtıldı dal parmaklandı
Tüy uçtu kafesteki özüm
Kelebek kopardı kanatlarını
Işığın ihaneti karanlık yazgım
Buzlu cama çizilmiş harita
Kadın astarını serdi mihraba
Eşikte uzantısını gördü ürküntüyle yoğrulmuştu
Yanılgı asmabağı baharatlı aşı önlüğünü giydi
Mezarlıktaki kalıntı ince gerdanlığını taktı göğsüne
Çocuk baskılı cüzamlı tanrıça
Mihraba serdi astarını
Yakmıştı bütün haritalarını