SOYLU ÇİNGENENİN ŞARKISI

Ağlarını çeken balıkçı kırık bir levhadır aşk
Yüreğinin vadisinden doğurur suyunu
Güneşimölümdöşeğim
Çılgın rakkase sızar şehrin gerdanına
Ah!kanatsız dünya
Küflü bilge şimdiyi geçmişle kazanır
Çürütür sandalında ne varsa
Aşk parçalanmalıdır ve yeniden yeniden karılmalıdır
Kabuk derisini yüzdü uçurum ceremesiydi
Derinliğini kavradı
Dudağımdaki bıçak dilimi yaladı
Gönlümdeki toprağı su bastı
Yaban rüzgarım kuytularımda bekledim seni