LAVANTA VE KATRAN

Trenler gecikmeliydi
Biz hep hazırdık kedi bileklerimizle gül dövmelerimizle
Nasırlıydı ellerin karanlığın
Beyaz atlarımla susadım durma gel
                                     Onları döven havan
Ezikti yapraklarım savurdun
Oysa ben seni suskun topraklarımda doğurduydum
Benim vahşi evcil incirim
Sana kahveler acılar sarmaşıklar köpürttüm
Benim hiç gelmeyen mavi mektubum
Kilitlerimi kırdım kanatlarını kucakladım
                                       Lavanta ve katran
Bulanık sokaklarımda tozlu dükkan
Salkım saçak döküldüm çatılarına
Güllerimi budadım yamalı  uçurtmamı vurdun 
                                      Uçurumlar dağladı topuklarımı
Parmaklarının ormanlarından dair çadırına göçüydüm
Kendimi sürükledim seni taşırdım
Oyuktum tenhaydım geceydim
                                   Ben en çok saçlarıma yağmuru duvak yaptım.