tek aşk yaşayıp ölmek içindir hayat
bu içtiğimiz şarapların
asmalarından olduğunu hiç bilmedi dedem
bu şiirler torunların dedikçe kızardı babama
o aktar vitrinlerinde görücüye çıkan
tahinlere izdivaç pekmezlerini severdi
kısa bir yolculuk sanıp gelmiş hayata
en yorucu dinlenme tesisi kalpmiş
şiire bir kaç saat kala!
bahçedeki kök nar gölgesiydi en uzun aşk
o köknar gövdesine yaslı kaldı genç kız deseni
o kök nar kabuğunu emziren genç kız memesi
gelir bahar dalların ucundan çiçeğe bakınca tomurcuklar
dedi bir akşam
babamla hüzzam frekansında bakıştık
kayboldum beni bulsun oldu mu
bedenin kaç diye soranlara
onu gösterirdim eskiden
şimdi şimdi kaç beden eski ten!
ağlaştık babamla
çok ağlaştık.
ANDIZ/EYLÜL-EKİM 2006/ MUSTAFA ERGİN KILIÇ
