TUFAN

altımdan çekin şehri
gölgem düşmesin
kaldırımları sökün
taş taş üstünde kalmasın
bu paşa gönlümün ölçüsüz kibirli emridir
kumaşını şeytandan aldığın kaftan
kurdeşenli tenine yakışır
karışık sakalların
kuru mandalinaya benzeyen dudaklarını ısır
bir tufan düşür bu şehre Tanrım
bir de keçi diliyorum senden
“günah keçisi”
kusursuz bir vuruşla keseceğim onu
adayacağım sana
sökün et lanetlerin tufanı
çocukluğumun sarı derelerini kat kendine
biraz önceki geçmişe dönüyorum da
kısıp gözlerimi
özenli saçlarıyla yürüyenler
boynundan kopmuş duvarlara asılı
Tufan hoş geldin.

Üç Nokta, Sayı: 2