YİTİK ÇOCUKLUK

Koynunda uzanıp yatınca
Bahçeler içaçıcı
Dağlarsa sarp dikenli
Düşlere girince güzeldi

Çiçekler göz kamaştırmak içindi
Kuş sesleri hüzünlü mü hüzünlü
Sular girip yıkanınca serindi

Tepeler yüceydi
Dereler derin
Sönüp gittiği
Dağbaşlarında özlemlerin

Şimdi
Yamaçlarda bir dertli ana
Ağlıyor çocukluğumu
Bana...