İP

hüzün ustamdır benim,acının çırağıyım

sağlam bir ip ver dedim yaşamın ustasına
çürük bir yumak verdi,çektikçe kopuyordu
koptukça damarıma kör düğüm atıyordu

çiçekten bir ip dedim baharın ustasına
yağlı bir urgan verdi boynumun ölçüsünde
hüznün kuru dalında müebbet asılmaya

ipek ip ver dedim kanat dokuyucusuna
yerden uzaklaşmaya,serçe yeğniliğinde
rüzgâra tırnak oldum,uçurum kazımaya