EREN KÖYÜNDE BİR ANNE

Erenköyünde bir anne, maskesiz, sade...
Şiirin okşadığı kalem misali bir çocuk
Boyuna annesini, annesinin çantasını karıştırıyor
Anne uzatıp veriyor kendini, her şeyini
Gülümsüyor sade
"Gök kubbenin umursamazlığı şaşılacak şey"
Görmüyor bu insan, anneyi
Çocuk boyna karıştırıyor
İşte o olmaz, demiyor anne
Belki bir dudak boyası, çıksa, çıkmıyor.
An-ne diyor çocuk
kadın gülümsüyor sade.