METRO DELİSİ

Her ömür tarifsiz bir uçurumdur
Her uçurum bir ıslıkla tanımlar kendini
Her ıslık bir çocuk masalından firardır
Ki hep aşklarla sınar yüreğini

Nietzsche ağlamış mıydı sahi
Van Gogh kulağını hangi renge kesmişti
Nazım güldü mü mami
Gülmüşse türkçe gülmüştür, ağlamışsa türkçe
Bak kalemim mavi yazıyor
Ben esmer söylüyorum oysa

Hangi kalabalığı söyledi Edip abi
Yesenin hangi ütopyasına susmuştu
Peki kuşlar vurulunca gölgesi n'olur mami
Sahi Can baba seke seke gelmiş
Ya biz nasıl gideriz bu şenlikten
Bak kalemim yine mavi
Ben hala esmer söylüyorum oysa

Bak bunları söylemezsem çatal dilimle
Yakaran sözcükler n'olur anlasana

Tamam mami, tamam iki gözüm
İşte bir şiir boyu bize sustum
Kıvrılıp uyusun diye bir kedi içinde
O tenha parkı, bir de uzun şarkıları konuştum