KARANLIKTA YÜRÜRÜM

Karanlıkta yürürüm bir boşlukta
Gelip geçer arkadaş ölüleri
Kolları sürünür kollarıma

Geçer iki yanımdan güz bayrakları
Karanlıkta bir kanlı boşlukta
Yapraklanmış dallar sürünür kollarıma

Geçer körpe gençler altından yerin
İncecik yazılar yazılı sarı kâğıtları
Dağıtırlar akşamları göğsümün yollarında

Bir yitik adam yürür uçurumun kenarında
Düşerim yollarına önüne geçerim
Bakarım gözlerine; gözlerime bakarım

Sessizlik içinde yürürüm bir boşlukta
Kanlı fısıltılar üflenir kulaklarıma
Şair kardeş, haydi! Kıy canına!

Küçük sevgilisi hayatın, haydi!
Yokla ceplerini ve yaz son şiirini
Kara gürgen yaprağına üç dize…

Üç yanımdan üç ay doğar,  uyanırım