AYNALI ÇARŞI
akşamdı
…………….
bir bulut sesini yanı başıma bıraktı
senin huysuz gövden
avuç içlerin göz bebeklerin
bir ağacın altında çekilmiş resmin
uyuduğunda bir nehir
yer değiştiriyormuş gibi bir yandan
bir yana dönmelerin
akşamdı
………………..
bir yaprak bir yaprağa
değmese kopacaktı
bir el pencereyi açtı
bir el kapadı
aynaya sır gerek, dedi kâtip
bakıra lehim
ölüyorlar, yaşamadıkları gibi
öyle kalabalık… hadi gidelim
binlerce çakıl taşı
sesini yanıbaşıma bıraktı
sesin, aynalı çarşı…
SONSUZLUK ve BİR GÜN / EYLÜL-EKİM 2005
