YAZ KIRGINI

I.

Ben şurda kalırdım şuracıkta
                      yazı altımdan çekmeseler
Şurda bir zakkumun dibine sererdim kilimimi
                        sararıp beklerdim aşk başıma

Yağmurun rüzgârım da yeterdi hani
                     yağdırır estirirdim isteyene
Şurda bir şarap salkımı olurdum kıyıda
                       zeytin meytin emeklerdim

Bir yarayı dolaşıp geldiğimi
                        henüz söylemedim güz telime
Göç tadında kanyon serinliğine        
                        dağların selamını eklerdim

II.

Ben şurda kalırdım şuracıkta
Ay ipliğiyle dokunmuş taş yastıkta
                düşümü düş bilir kıvrılırdım
Serçeçik pürçeçik tüttürürdüm çubuğumu
Alnımda mısır püskülüydü zaman
                  böğürtlen öpümlüydü unuttun mu

                  ( Nazlıca gererdin yelkenimi        
                            İçimin en daral sokağına        
                                       taşkın pazarlar kurardın
                    Haraç-mezat eksiltirdik kederi )

Ters dönen uçurtmalardan bu kanama
Ordan söküldü gökyüzü
Dalgın bir güvercinin teleğinden        
             kırılıp dökülerek akşama
Durdu günebakanların görklü yürüyüşü
Bir köşeden seğirtmenin cümbüşü
             çekti ayak izini tuvallerden
Cümbürçiçek birbirine üşüştü

Kirpiklerinle yaşıtmış meğer         
              kumlara gömdüğün hançer

Hışırtısı sobelendi suçüstü

AHMET GÜNBAŞ

    ( Andız, Bahar-2006, Sayı:5 )