BOZKIRDA BİR YİTİK ÇOCUKLUK

Eskiden kırılmış bir şeyleri
Birleştirmeye çalıştık seninle
Onarmaya çalıştık yüreklerimizi
Alıştırmaya birbirine

Sen yoktun anne, ellerin yoktu
Yanaklarım buz tuttu
Sarıl bana sımsıkı, yalnızlığıma
Düşün hiç getirebilir misin geri
Bozkırda yitirilmiş çocuk günlerimi

Eksik bölüştürülmüş sevgi
Aramızda bir salkım üzüm gibi
Baharlar geçiyor sararmış güzler
Ah! Dallarda kuruyor tomurcuklar

Bozkırda yitirilmiş iklimleri
Yaşamak istiyorum yeniden...