DAĞIT HÜZÜNLERİNİ

sen ! gece gözlü
sen ! gündüz yüzlü
telli duvaklı yaşam
burcumda oynayan balık
sen ! deniz kokulu kadın

" söylesene kaç sevişmelik ömürdü kovaladığın
kasık sancısındayken yüreğindeki bulut "

unut kadın / firari aşkları unut
göreceksin ki avuçlarında sımsıkı tuttuğun umut
nisan yağmurlarıyla beslenip yağacak düşülkene

yunuslar aşkına söyle kadın
yunuslar aşkına söyle

- neden hala titriyor içindeki küçük kız
dizlerini çekmiş göğsüne -

yüreğini av eğlencesine açan bu umarsız dünyada
üzerine tüfek çevrilmiş bir geyik gibi durma
kendi uçurumunda köpüren bir çağlayan ol
çivit mavisi gök / yüzünü yeniden çiz aynada / kararma

sen ! deniz kokulu kadın
en sevdiğin mevsimi nakışlayıp pencerene
haydi dağıt artık hüzünlerini

şaraba ve geceye...