ELVEDA

Yokluğunu kurmuş giden geceden
ne diliyor ayrılırken ateşlenen bu alın
istediği bir mendilse şaraplarla ıslatın.
Ne olur beni de alın aklın karıncasına
yitik kıpırtısına cana yakın suların.
Sizler tütün yaprağında saklı
sarı dişin rüzgarları
geçirin zıpkınları
etten kayısılara.
Görün nasıl da neşeli
ağzımın gömüsünde
gizli yaşayan ruhları öpüşlerin
elveda
ekinleri saran taş
evim barkım hep kaynağın
sonsuz akışına kalsın

Taşmak da varmış bu taşlığın sonunda
haydi taşalım.