Seni Dinlerken
Yanaklarının gümüş çukurunda ışıklar oynaşıyor
bir demet karanfil oluyor dünya ortasında ben
tutuversem bozulacak büyü savrulan eteklerinden
Cümbüşlü meyhanedir gönlüm
makber isteyenlerin olsun
bana sıcaklığını ver göğsünden havalanan
yaz kuşlarının
dağ denizle yoğruluyor gökyüzü düşüyor içime
seni dinlerken
Ardımda kalan yol eskidikçe sabırla yenilendim
derin sulara düşürdüm yüreğimi
dönekler pazarında
aykırı bir sesim Allah'a bile eyvallah etmeyen
Kanlı gömleğini çitilemekten usandım
kirli yüzyılın
aşk faslında acemi taylar yarışıyor
yangınlı bulutlarla
türkülerle geçiyorum ömrümün güz bahçelerinden
Tuzu kaldı tenimde tırmandıkça düştüğüm
sis dağlarının
buza dönüşen eşya,ıssızlaşan odalar,
mor yalnızlık
kırığını onarıyor kristal bir vazo
kokladığım gülünden
Bana düşlerini ver,lacivert gözlerinin
şen türkülerini
şiir ırmağımın son dizesine düşür
yaz gecelerini
kırmızı karanfiller dönüyor başımda
seni dinlerken
*Şehir;Kasım-Aralık 2005