SİMURG

Azınlığımın yalnızlığında
Ezildiğim bir coğrafyada
Simurg’u gördüm düşümde
Sevgilerim kanatlarında
Sevinçlerim yüzünde
Umutlarım pençesindeydi
Tüylerini dağıttım tek tek
Yalnızlığı yalnızlığa
Sürgünü sürgüne
Ölümü ölüme
Gönderdi gagasıyla
Köle pazarlarını
Yangına verdi yüreğiyle
Uyandığımda kuşum uçmuştu.

Benim kuşuma kim kış dedi!...