Geçkin Yaş Kumsalı

'Ay Büyürken Uyuyamam'
açar yalnızlığın gülleri
içimde bir dağ ağlar
sularına karışırım
uzun akan ırmakların

Kayan yıldızlar gibi
savrulur yorgun ömrüm
düşer hüznün kucağına
her şafakta bekler beni
göğüsleri ak bir kadın

Bir türküyü mırıldanır
kumsalı öpen dalgalar
anıların aynasından
huzursuz kuşlar uçar
aşk dilini kullanamam

Hayatı anlatıyor
fırtınalı sesiyle
gözlerimi içiyor
yüzünün ırmakları
sesinde ay büyüyor

Ufalanan dağ gibiyim
ölümün en yaşlı hali
toprağa benziyor yüzüm
tırmanmak anlamsız bugün
o uçurumdan düşmüştüm

Bülent Güldal

*Ardıçkuşu;Ekim 2002