İP

idim, idim
iyi idim
kopmuş ipin
ucu idim, sonu idim

rüzgâr bana dal bulurdu
dal bulmazsa tel bulurdu
gece geçe, gündüz erken
çalı diken, öte kıyı
eğri, düzgün yol bulurdu

ayna bilmez mağrur gözüm
deli bozuk, kuru barut
sandı hâlâ uçar öyle

tenime sinmiş hızı
köre dönüşmüş düğümü
o görmedi
bir kız gördü

idim iken
gitmiş meğer
sapa yurda
koful gövdem