YOKOLUŞ VADİSİ

yokoluş vadisindeyim
dağlardan, nehirlerden, kentlerden öte

kıyılarımda oynaşan çocuklar vardı bir zaman
yangınlar çıkardılar ormanlarımda
yanarak geçtim onları, gümüş renkli
bir im / bir telek vardı ellerimde

ve çerçevelerinden taşan her şey

çocuktular, savaşıp yeldeğirmenleriyle
sevdiler masal ülkelerini
kadırgalarda köle avlarına çıktılar

dağlar yakılmıştı yüreğimde, denizler kurutulmuştu
nasıl anlatsaydım
hep yabancı olmaktan çıkmışlardı gözleri, elleri
gizleri yüreklerimde / dervişler yıkılmıştı

yıllar geçtim aç, susuz
yollar geçtim uykusuz
eyerlemedim atımı yine de hiçbir sebilde
şimşekler çaktı ve fırtına ve tufan da çıktı
inanmadım hiçbir Nuh’a ve yaktım gemileri

yokoluş vadisindeyim
renklerden, seslerden, şekillerden öte