BALKON

dövme bakırdan bir ay karanlıkta
zinciri içinde kör bir avize
ağaçlar cıva buharlı, dallarda sarı tünekler

sessiz köpek yavruları dolaşıyor
karıncaların bacak aralarında
son tırtıllar fosforlu serüvenler gibi
akıyor kanallardan kırmızıya
pencereler sahanda yumurta
perdelerin arkası kahkaha kumbarası

bulabilseydim kendimi koyduğum yeri
son eli oynamazdım
öykümü bozdurur, hesap keserdim
bahşiş bırakırdım kalan saatlerimi
kestirmeden sokağa inerdim

bir kedi gölgesi gibi, uyardım gecenin kavsine
biraz serinlik
biraz da anlam katardım
yaz gecesine