DUDAKLARDAKİ MAHREMİYET

kayboldu yağmuru oyunların
şimdi
yapraklardaki ses
gözlerdeki yakarı
anlamdaki ben
karmaşa yalnızca
ey tanrı

cenin halinde bir mana
tekmeler sürekli
ıstırap
düğümlenen gecelerin sûretsiz misafiri
işitir her şeyi
mürekkebi dağılır hayatın neonlu ellerde

evlerden dönerim

sürer ömür yalnız
yakınlığımız, günahkâr yakınlığımız
uzakları giyinir, kaygıları toplar
dudaklardaki mahremiyetin sabahından
ayrılır

kırgınlık da aklanır