SAGU

I
en son gün
bile
çalap’tan
yalap yalap
yol ala
öte geçe

aça
kendini kar
kara gece
uzakta
yuğlu dolap
suyu biçe

bitti ya
masal işte
sepet üzgün
üzüm yaslı
yalan yaman
mı yaman

cambaz ha
orda
ha burda
evler ağu
şeytan uslu
mu uslu

rahat şimdi
som ağrılar
tahta tahtta
açılmış zarf
ve yazılar
hece hece
harf patika

II

bal çekile
anılardan
içe içe
tersin tersin
göğe gele
acı yağmur
damla damla
kendin içe

ağır sözcük
sarp kalıptur
ya toprakta

ağır dersler
taşı dene
ruhu gene
yatır söze
eze eze
bin deneme
de ki : sesler
neye yarar
kulp kalıptur
kalp kalıpta

III

ben benden
bedenden
ayrı ayrı
ayrık otu
nece geçe

oysa çok
güç yoldan
çardak altı


yılan güneş
yan yan uça
yalım yalım
göğden gele
karıncalar

IV

kırık testi
ki çamurdan
ateş olur
bile bile
kor sıcakta
güle gelir
elvedalar

V

cin cana
uca değer
elvedalar

öcü çocuk
cama yazar
buhar buhar
eski yazı

pencereler
şangır şungur

VI

kalem nice
söyler bun’u
çala çala
çalap nice
ünler bun’u
gölge gölge
günçelerde

azı dışlar
çoğu ağız
sızım sızım
çenem bağlar
en içerde
en önce gün
kalan sağlar
giriptürler
gıdım gıdım

gül ağ(u)lar
pilav zerde

VII

yel vura ya
beri yüze
yavaşlaya
abdal yaya

bayağ bayağ
gömülüptür
kazma kürek
külünktü ya

alev köze
günçe yaza
ölüm çöze
imlerimi

öteki
sonsuz’a açıla
iç açı’daki
patika