ÇİÇEK TOPRAĞINI SEVMEDİ

Kim ayırıyor dünyayı "hayvan" ile "insan" diye
Ben şiir yazan bir kuşum belki de
Ve Dünya da bir şiir değil mi : Gökyüzünde uçarak

Bir deli diyor ki : Dünya olsa olsa
Tanrının mısraıdır ancak
Ve kimse yarın daha çok sevmeyecek
Devrimlerin insan ruhunu değiştirdiğine inanmıyorum

En önemli sözü günün karımdan geliyor, diyor ki
Benim için hiç şiir yazmadın
Bahçeye çıkıyorum ağaca bakıyor ve dönüyorum
Diyorum ki : Sözcüklerdir bağlayan beni geçmişe ve geleceğe
Öleceğim ve "geçmiş-gelecek" ben olacağım
Ben "ağaçlar" olacağım

Ey Tanrı, Güneşin yerini değiştirebilir
Dante'yi geri getirebilir misin
Söyle : Tanrı ne zaman işe yarar?

Deli diyor ki . Hiç hiç hiç
Her kule dökülüyor her Babil sakil
Hiçbir kibrit alevi sonsuz değildir

Şuna inanıyorum : Tanrı
Ölmüş şairlerin birbirine yapışan ruhudur ancak
Ama gönenmek istiyorum yaşarken yeniden doğarken
Hiçbir anka benzemez diyorum bir ötekine. Çünkü
Kimse ben değilim

Deli soruyor : Şair niye erken öldü
Ve yanıtlıyor kendisi :
Çünkü çiçek toprağını sevmedi

Ben de deli değil miydim yaşarken