leke

herkesin herkese kırbaç olduğu zamanlardı ki onlar 
yarasını aynalarda büyüten bir lekeden geldilerdi 

güzeldiler gül teninden tac yaparken dünyaya 
yalan vezniyle varılan bir zamana indilerdi

baktılar her yer çamur her şey toz içinde yaradır 
gittiler, keder kokan bir gövdede bekledilerdi

istediler mümkün olsun bu çağı kuyusuz kapatmak 
hüzün suyuna susan o kör mendil inlemesin istedilerdi

gördüler herkes ötekinin sesiyle kapatıyor perdesini 
olmaz'ın bahçesinden gitmek gömleğini giyindilerdi

kimbilir nerdeler şimdi, hangi mevsimdeler?
kimbilir hangi çağın peçesiyle örtündülerdi?

dünyayı söyleyen suların rengindeydi oysa onlar 
gümüş bir gülden gelip siyah bir güle dönüştülerdi

Varlık dergisi / eylül 2005