Tête

ağulu mızrakları tutuyordu avuç içleri
parmak uçlarında batılı melez dikenler
kuru öksürüğe tutuldu
toprak altında etini çekmiş çeneler
kalın dudaklarından ağıt döküldü ateşe
her tohum filizlendi sese
sarmaşıklaştı acı

tozlu varaklardan döküldü
dikenli alfabenin kanlı cümleleri

gece tête'nin verandasından közlendi
laciverdin düştüğü halkalı bileklere
dokununca bir ilahi
notalarından vuruldu
hiçli bakışlar
donuklaştı tohum sandığında
doğmamış katran