Kokusunu Duyayım Hep

Kapanmış içine ağaç kuş insan
Öyle yok gibi kül rengi deniz
Çekilip gitmiş meşeler ardıçlar
Düşlerindeki ilkyaza mı
Suskunluğu ormanın üşütücü
Yeni bir dil arıyor taşlar
Geceye mi girdi zaman

Parlatır uyandıklarında
Islak sevinci yaşamı kardelenler
Kanat açar kuş göverir ağaç
Seker ormanda bir yeşil kıvılcım
Bahardır gelen gümbür gümbür
Yetmiş iki dil konuşur taşlar
Dağlardır evrendir uyanan

Toprak en yaşlısı bilgelerin
Alnındaki çizgiler gizemli tarih
Ne ki okunamamış bir hiyeroglif
Ne der yaprakta titreyen çiy
Aynı tohumda yaşamla ölüm
Akşamlar hüznün senfonisi
Sonsuzluk özlemi yüreği yakan

O senfoniyle doğar Madralar'dan Ay
Gökyüzü hışırtılı derin bir orman
Katar alnına büyüsünü toprağın
Çözülür iplik iplik okunmamış hiyeroglif
İçinden aydınlanır kuş ağaç insan
Düşlerin kapısını aralar deniz
Nasıl bir bahardır sulara yansıyan

Ah yağmurları ak sonsuzluğun
O damlalar her biri yıldız kırığı
Ovayı çağıldatan yaşam sağnağı
Başağa ekmeğe aşka karışan
Kırları yeniden yaratan ebemkuşağı
Islak yaprakları tan gülünün
Kokusu duyulan her yandan

Başaran
Adam Sanat Ocak 2001