Üçüncü Kişinin Ağzından Hikâyemiz

sen onu bulutların arasından buldun çıkardın
düşürüp gönlüne yağmurunu ha bire ağlattın
yaralarına dokunsun istedin, açtın yüreğini ellerine
martı çığlıkları ağlaşıyordu belki mahşerde
kalabalıklar yürümüştü yalnızlığınıza kim bilir kaç gece
dağ gibi hüzünler de dağlandı ve size ağlandı
birden ağlandı, ansızın ağlandı, ha bire ağlandı

sonra onun gülüşü geldi ömrüne
birden geldi, ansızın geldi, ha bire geldi

kim bilir hangi yaralardan geldi
ama sen de bilirsin ışıyan karanlığını kalbin:
çocuk koşturur gelişi sana
çocuk ağlatır gidişi senden

onu sen hangi nehir yatağında buldun
bir nehir akışının kıyısından bırakılmıştı belki
bir hayat uykusunun ortasından bölünmüştü belki
bir yağmur bulutu ha bire kanatılmıştı belki
bir yürek atışı kaburgalarından sökülmüştü belki
bir sevda yargılanmıştı
birden yargılanmıştı, ansızın yargılanmıştı, ha
bire yargılanmıştı

ama siz aldırmadınız!
çünkü siz ne bir yargıca tahammül edebildiniz
ne müebbet hapisleri sevebildiniz
hikâyeniz belki çok tanıdıktı birbirine, anlatmadınız

bir çocuk koştura koştura
bağıra bağıra güler şimdi
birden güler, ansızın güler, ha bire güler

Kavram Karmaşa Dergisi Mayıs-Haziran 2002 sayısı