KAR EZGİSİ

Kar
hayatı sardı
kar,
hayatı ak kundağına;
karla örtülü Karadeniz'de martılar
mavi gök
kara toprak.

Kar
fazlalıkları gideriyor
bütünlüyor noksanlıkları;
kar
ağrıları dindiriyor:
ülke uyuyor kardan bir yorganda
pürüzsüz--
teline dokunamazsınız!

Karlı yollarda
kıyısız Türkçe konuşuyor dolunay--
küçük bir kız kıyısız mırıltılarıyla
halkın denizinde özgür--
halkın cennet halkın cehennem denizinde..

Dokunsanız
ışın yankısıyla küçük kız susar
yıldızlar susar ak kadifede
susar yer ve umman,
bu şiiri söyleyen susar dilim-,
dipte susar derin yara.

Acının yüzeyinde kar var
kusurlar kar altında
kar altında suçlar suçlar suçlar
kar altında uçurumlar kara.

Herkes
herkes aydınlanıncaya kadar
bilisizliği kabalığı tutsaklığı
suçları suçları
örtüyor kar

Perdesiz
bir vicdan sabahında
erguvan Doğu yanıncaya
görülmemiş bir özgürlük vakti ılık
Gün-Yıldız karları eritinceye kadar.

(Edebiyat ve Eleştiri  / Mart-Nisan 2002)