Örümcek

-I-
kadının gitmesi gerekiyordu.
oturdu
şarap içti
sustu bir hayli

uzun baktı adama
anladı
acıdı içinde bir yer
usul usul ağladı

aşk bu dedi kendine
seviyorum onu
oysa, yalnızlık belki
aşk zannettiğim korku

-II-
çantasını açtı adam kadının
anahtarları aldı
gerekli dedi yeni şiirim için
kadın uysalca kalktı

bir taksi çağır bana
yolum uzak
senin dediğin doğru
geceyi hayal etmek
yaşamaktan daha güzel olacak

korkma dedi adam
her şey düzelecek
yanında olacağım
ama şimdi git

-III-
yağmur hızlanıyordu
korkmuyorum ki dedi
sadece biraz, ne derler
biraz üzgünüm işte
hepsi bu

hadi git dedi adam
ve unutma
sen olmazsan ölürüm

alıştın sanıyordum ölümlerine
bir şiir daha yazarsın işte
fena da olmaz
alışılmadık ölümler gerek
oysa büyük şiirlere

-IV-
kadının gözlerinde
köke tırmandı yağmur
camlarında taksinin
örümcek sürüklendi

adam bir ıslığa tırmanıp
yürüdü kendisine
cebinde
biten bir aşk
yazılmamış bir şiirle

Ayten Mutlu
Budala Dergisi Mayıs 2001 sayısı