Oyunbaz

kesip tarıyor saçlarını yağmur
açıyor şemsiyesini,
uçsun diye, uçmuyor serçeler

arsız bir çocuk
düşleri geziyor yılını unuttuğum
-üstümü kirleteceğim bir sokak,
hani bahçeler... diye bağırıyor
dağılıyor hüzün

havada lirik bir aşk
güneş kaldırmakta perdesini
sonu olmalı,
değil bu değil gördüğüm ebruli,
üflüyor kapanıyor kapılar , bir gülüş
ağlamalarında kaldığım
herkes, her şey kendi içine

aslan diyorum,
sıkıştırınış pençesine geyiği
oyun, oyun sanıyor börtü böcek.

Aydanur Saraç
Kavram Karmaşa Dergisi Temmuz-Ağustos 2002 sayısı