Bilinmedik Denizler

gel!
çünkü kopuk yarısı ayın
bilinmedik denizler
evrende başka hayat
gizlerinde kefil
ayak izlerimizi bekliyor bizden

biçerdöverler geçiyor
şu kalbimden her akşam
bu yapacağın intihar bile olsa gel!
kumsaatinin dibine geçmesini bekleme kumların
rus ruleti oynamayalım
hiçliğimizle durmadan
bir sıkımlık canımız varsa
koyalım ortaya

yağmurla akşam oluyor kasaba
bütün çatılarda tütüyor bacalar
bütün ağaçlarda kuşlar üşüyor
şaşkın geçiyor rüyalar
gün geceye koyuldu yine etme!
ağırlıksız duraksız gel!
içimizdeki kuşlar
belki de çıkmaz yarına
fener yanıp sönüyor
yüzünün üstüne durmadan
üstüme yürüyor yalnızlığım bıçakla
bir kediyi acımasızca sıkıştırıyor köpekler
yengeçler ısırıyor her yanımı gel!

çocuğumuzu doğurmaya karar verdim
hepsi bu
bu şiiri de sana bu yüzden yazdım zaten
gökten düşen birinci elma yasaktı
alıp yedim
tadını da çok sevdim
inkâr etmiyorum bunu
günahkâr olduğum açık
seninle çekiyorum bütün azaplarımı
dayanamayacağım
artık al canımı!

Atanur Memiş
Varlık Dergisi Haziran 2001 sayısı