|
Necip Fazıl KISAKÜREK (1905 - 1983)
26 Mayıs 1905'da İstanbul'da doğdu. Çocukluğu Çemberlitaş'ta geçti. İlk ve orta öğrenimini Amerikan ve Fransız kolejleri ile Bahriye Mektebi'nde (Askeri Deniz Lisesi) tamamladı. Lisedeki öğretmenleri arasında dönemin ünlü şair ve yazarlarından Yahya Kemal, Ahmet Hamdi (Akseki), İbrahim Aşkı gibi isimler vardı. İstanbul Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nü bitirdikten sonra Fransa'ya gönderildi. Fransa'da Sorbonne Üniversitesi Felsefe Bölümünde okudu. Paris'te bohem bir yaşam sürdürdü. Türkiye'ye dönüşünde Bankalarda memurluk, Ankara Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi, Devlet Konservatuvarı ve İstanbul Devlet GüzelSanatlar Akademisi'nde öğretmenlik yaptı. Bir tarikatçıyla tanışması sonrası yaşama biçimini değiştirdi, bohem yaşam tarzını bırakarak dinsel ağırlıklı bir yaşam biçimine yöneldi. Haftalık Ağaç dergisini çıkardı. Büyük Doğu dergisinde çıkan yazılarıyla dönemin siyasi iktidarını eleştirdi. Hakkında açılan davalar sonucu hapsedildi. Yazı ve makaleleri Büyük Doğu Yeni İstanbul, Son Posta, Babıalide Sabah, Bugün, Milli Gazete, Hergün ve Tercüman gazetelerinde yayımlandı. 25 Mayıs 1983'te İstanbul'da öldü.
Şiire on yedi yaşında, annesinin isteği başladı ve ilk şiirleri Yeni Mecmua'da yayımlandı. Milli Mecmua ve Yeni Hayat dergilerinde çıkan şiirleriyle tanındı. Paris dönüşü Örümcek Ağı ve Kaldırımlar ve Ben ve Ötesi adlı şiir kitapları yayımladı. Sonradan benimsediği yaşam biçimi ürünlerine de yansıdı.Tohum, Para, Bir Adam Yaratmak adlı tiyatro oyunlarını yazdı. Sağlam bir dil yapısı ile insanın iç dünyasını, tutkularını, yalnızlığını, iç çatışmalarını konu alan şiirler yazdı. Şiiri üstün bir algılama sorunu ve mutlak gerçeği arama yolunda bir uğraş olarak gördü. Şiirimizde gizemci anlayışın temsilcisidir.
Yapıtları:
Örümcek Ağı (1925)
Kaldırımlar (1928)
Ben ve Ötesi (1932)
Sonsuzluk Kervanı (1955)
Çile (1962)
Şiirlerim (1979)
Esselâm (1973)
Çile (1974)
Ödülleri:
1980'de Kültür Bakanlığı Büyük Ödülü
Milli Kültür Vakfı Armağanı'nı (1981)
Türkiye Yazarlar Birliği Üstün Hizmet Ödülü'nü (1982)
Ayrıca Türk Edebiyatı Vakfı'nca 'Sultan-üş Şuara'ünvanını verildi.(1980)
Sayfayı Hazırlayan: Gülay Göyce
|
